ماه مهر واقعا چه بویی میده؟ بوی نون پنیر سبزی هایی که و.علیین عزیزم گذاشته بود لای نون بربری هایی که از نونوایی بربری کوچه ی مدرسه میگرفت و میپیچید لای پلاستیک فریز و نهایتم سر پلاستیک رو با پنج سانت چسب نواری، بهم میچسوند تا چفت و بست داشته باشه و خورده های پنیرش نریزه توی کیف و ملات ساندویچ کم نشه.
بوی چاقاله هایی رو میده که تو راه برگشتن از مدرسه، اون موقعی که آب انداخته بود و خرت خرت میکرد که دهنتو جمع کنههمون موقع اکیپی تقسیم میشدیم توی کوچه و قد میکشیدیم تو حیاط خونه رو بررسی کنیم ببینیم کدوم حیاط و کدوم خونس که قرار مهمونمون کنه و هر دفعه یکی نقش داروغه ی ناتینگهام رو داشت و زینگگگ.چاقاله میخوایمهشت تا.نفری ی دونه!
هیچکدوممون شاید آخرین خونه رو یادمون نره که پسر خیکی صاحبخونه رفت به مامان خیلی خیکی خودش ریپورتمون رو داد و اومد که حساب همه ی چاقاله های خورده از محل و حومه رو صاف کنه
بوی علف هایی رو میده که از توی جوب میکندیم تا برسیم به ریشه ی پهن یا عمودیِ گیاهانِ فصل سوم کتاب علومِ چهارم دبستان.
بوی دو تا حونی که از م.حاج اکبری قشنگم ، قرض گرفتم گذاشتم توی قوطی چوب کبریت که نرسیده به مدرسه افتاد و رفت زیر پاها و من فقط یکبار تونستم سلامٌ علیک حون جان رو ببینم.
بوی اولین داغی تنم رو میده که وقتی به رسم هر سال رفتم دنبال س.بداقی عزیز با دستهای کوچولو و پوست تنی که انگار خدا opacity=0.6 قرار داده بود و انقدر نازک و بی رنگ و شفاف بود که رگهای تنش دیده میشد.وقتی زنگ رو زدم و مامانش گفت س.ب خیلی وقته که اینجا نیستاواسط تابستون توی مرداد تموم کرد.
بوی کوکو سبزی پدرپز ن.نظارت رو میده که مامانش سالها بود تنهاشون گذاشته بود . باباش هر روز براش لقمه میگرفت و من نمیخوردم که مبادا طعم لقمه ی پدر پز، بره زیر زبونم .
بوی تلخی و شوری اشکی رو میده که توی سالن امتحان نهایی جای خالی ع.حیدری ، شاگرد اول کلاس رو، روی صندلی خالی دیدم که مهاجرِ افغانستان شده بود تو بحبوی جنگ طالبان، که بعدها شنیدم معلم شده توی چادرهای کلاس افغانستان.
ع.حیدری عزیزم، تو تنها غم مهر ماهی هستی که تا ابد با من میمونه
درباره این سایت